Brendan Wenzel pokazuje, jak perspektywa, z jakiej patrzymy, kształtuje to, co widzimy. Rozwija zmysł obserwacji, ciekawość, wyobraźnię i uczy empatii.

Ramon uwielbia rysować. Traci jednak zapał do tworzenia, kiedy brat wyśmiewa jego rysunki. Cóż, może faktycznie wazon nie wygląda jak wazon… Siostra Ramona twierdzi jednak, że wygląda wspaniale, bo… wazonow-a-to. Ramon nie kopiuje rzeczywistości, on tworzy własną! Odzyskuje radość z rysowania i zaczyna nawet pisać wiersze (wyglądają wierszow-a-to!).

A to feler! jest opowieścią o dzieciństwie Brzechwy. O tropieniu żab w błocie, fascynacji parowozami i o mrożącym krew w żyłach skarbie, znalezionym pod śniegiem. O teatrze z walizki, leniwym aeroplanie i sukcesie, jaki przyniosła Jankowi rola robaczka świętojańskiego oraz o innych szurkach i firkach. Słowem: o tym, jak Jan Brzechwa został bajkopisarzem.

Hrabal zamiast słowa wstępu udostępnił i zredagował fragmenty listów od czytelników. Fragmenty te pokazują jak różnie odbierane są jego utwory, jak krańcowe budzą emocje - od oburzenia i sprzeciwu, wyrażanego w dosadny sposób po zachwyt. Cały zbiór charakteryzuje gawędziarski ton - niekiedy zbyt chaotyczny dla kogoś, kto pierwszy raz styka się z twórczością pisarza.

Książeczka z przygodami bohaterów popularnej bajki o odważnych pieskach. W środku znajdziemy najciekawsze akcje Psiego Patrolu, dowiemy się m.in. kto zwycięży w wyścigu balonów i czy uda się uratować małą sówkę.

Hela i Akiko to świeżo upieczone przyjaciółki. Po wizycie Japonki u Polki przychodzi czas na odwiedziny w drugą stronę. Helenka długo wybiera prezent dla przyjaciółki i strój dla siebie, jest też ogromnie ciekawa smaku zupy miso. Naraz zabawa przybiera nieoczekiwany obrót...

Książka do nauki czytania. „Naturalna nauka czytania” opiera się na wywołaniu w dziecku radosnego przeżycia związanego ze wspólnym czytaniem. Małe dziecko słucha tekstu, patrzy na ilustracje, odpowiada na pytania, a następnie spontanicznie powtarza określone słowa i przy okazji je zapamiętuje. Tak rodzi się chęć poznawania liter, wyrazów oraz motywacja do samodzielnego czytania. Książka zawiera krótkie opowiadania zbudowane z prostych zdań oraz zadania zachęcające dzieci do aktywnego uczestnictwa w lekturze. Autorka – Małgorzata Swędrowska – to pedagożka, przyjaciółka dzieci i książek, mama dwóch córek i dwóch synów, twórczyni koncepcji czytania wrażeniowego. „Naturalna nauka czytania” – znakomita na starcie![nota wydawcy].

Przepięknie zilustrowana bajka z 16 różnymi modułami dźwiękowymi, która uruchamia wyobraźnię. Naciskaj ukryte na ilustracjach nutki i posłuchaj, jaki gwar panuje na arabskim targu; jak cieszy się uwolniony z lampy Aladyn; jak śmieje się czarnoksiężnik i krzyczy papuga. „Aladyn. Bajka dźwiękowa” w przekładzie Pawła Pawlaka to unikalne połączenie książki i słuchowiska, jakiego na rynku dotąd nie było. Melodie i odgłosy zostały specjalnie skomponowane do tej bajki i nagrane przy pomocy aktorów, muzyków i prawdziwych instrumentów. Dźwięki tworzą trzeci wymiar - wzbogacają opowieść i pomagają rozwijać wyobraźnię. Dzięki znakomitym aranżacjom podobają się także dorosłym. Cała seria Bajek dźwiękowych Harperkids, do której obok „Aladyna” należą: „Czerwony Kapturek”, „Kot w butach”, „Trzy małe świnki” i „Księga dżungli”, powstała z myślą o dzieciach, które szybko się nudzą przy tradycyjnych książkach i mają wobec nich większe oczekiwania. Atrakcyjna, nowoczesna formuła tych książek zachęca do czytania i sprawia, że mogą śmiało konkurować z telewizją. Na stronach dominują zabawne ilustracje, stworzone przez najwybitniejszych francuskich rysowników. Teksty zostały skrócone do minimum i przetłumaczone przez znanych polskich pisarzy dziecięcych. Resztę treści dopowiadają odgłosy i melodie. Dzieci same je uaktywniają, przyciskając ikony nutek ukryte na ilustracji, przy okazji ćwicząc spostrzegawczość i motorykę małą. Bajki dźwiękowe działają na różne zmysły jednocześnie: wzrok, dotyk i słuch. Zapoznają dzieci z rozmaitymi dźwiękami, zachęcają do ich naśladowania, co z kolei rozwija aparat mowy, zachęca do mówienia i jest świetną zabawą logopedyczną.

Bohaterami tych opowiadań są ludzie nieprzystosowani, upośledzeni, starzy, chorzy i dzieci - a więc zależni od innych, od rodziców, opiekunów, od otoczenia, które arbitralnie narzuca im swój model życia, odmawia im prawa do uczuć, obojętnie przechodzi wobec ich świata, pełnego rozpaczy, lęku i zagrożenia. Te utwory to mistrzowskie studium wyobcowania, a zarazem przejmujące wołanie o prawo każdej ludzkiej istoty do realizacji własnych dążeń.

Koledzy i koleżanki wytykają Alberta palcami. Oskarżają go o coś, czego nie zrobił. Jak ma im udowodnić, że to nie on? Tak bardzo chciałby być znowu zwyczajnym Albertem, a nie tym, za kogo go uważają! Źródło: nota wydawcy.